Zaman durmuştu
Gülümsedi ona
Hiçbirşeyden haberi yoktu
Konuşmaya başlamıştı
Onunla
Hep sürecek olan
Hiçbir şeyden haberi yoktu
Oysa o, onu bekliyordu
Uzun zamandır
Çok uzun zamandır
Kızıyordu ona anlam veremediği
Kızgınlığı sözleri bölüyordu
Şehrin güzelliği
Renkleri
Başını döndürüyordu
Gözlerini kamaştırıyordu
Sessizlikte
Yine onun bozduğu
O herşeyi biliyordu
Kızgındı
Kıskanıyordu onu
Aşıktı ona
Konuşuyorlardı
Sessizlikte bekliyordu
Bu sefer o konuşuyordu
Onu izliyordu yürürken
Tanımadığı sokakta o çok iyi bildiği kentte
Yürüyordu
Evini bulmaya çalışırken
Gereksiz insanlar yolunu kesiyordu
Gereksiz konuşmalar
Ölüyordu öncesinde
Tramvayın altında
Bildiği tanıdık yol
Biliyordu
Gelmek üzereydi
Akşam
Gecenin karanlığında
Evine yaklaşmıştı
O harika kentte
O harika sokağı bulmuştu
Tarihi apartmanın koridorundan avluya
Çıkmıştı
Masalsı evinde
Uykuya dalmak istiyordu
Sabah
Onu sen mi gönderdin?
Bir daha sakın gönderme!
Onunla sakın işin olmasın
Kızgındı
Onunla.
Asude Yardımcı
Kayıt Tarihi : 12.3.2025 14:13:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!