Onun Bakışları Şiiri - Aysel Çelik

Onun yalnızca bakışları derindendi
Tarihten taa geçmişlerdendi
Mahsundu, ama gelecektendi
Mavi, yalnızca masmavi ışıldıyordu

Belki yaptıklarındandı, büyüklüğü
Belki de yalnızca çocukluğu
Ama ne olursa olsun
Yalnızca mavi gelecektendi

Onun bakışları ıstıraplardandı
Onca halkın binlerce kanıydı
Gelecekte düşünceleriydi
Ama ne olursa olsun, masmavi denizlerdendi

Belki fikirleriydi, kararlarıydı
Belki de kahramanlıklarıydı
Ama ne olursa olsun
Mavi masmavi çağdaşlardandı

Onun bakışları topraklardandı
O halkın kanlarıyla topraklardan
Gönlünde sevgi, belinde silahı
Vatanı canı gibi sevenlerdendi

Belki yalnızca görünüşündeki ihtişamdı
Belki de zaman, durdurak bilmeyişiydi
Ancak koca bir ilerleyişi,
Sığdırmıştı kafalardaki düşünceyi

Onun bakışları halkın sevgisindendi
Çanakkale zaferlerindendi
Türk ve dünya görüşünden
Yalnızca bir ön derdi

Belki yükselişinden, vatanı ilerletişinden
Belki de köylünün nefesinden
Yapışından, edişinden son defa
Uygarlığa yürüyüşündendi

Onun bakışları Türk’ün gururuydu
Sineminde yetiştirdiği insanıydı
O karanlıktan doğan güneşti
Yalnızca mavilerin arasından

Belki yalnızca son bakışlarıydı
Son ama sonsuza kadar uyuşuydu
Uyanmayacaktı ama çok rahattı
Çünkü bir yol, bir ışık vardı
Türkiye oradan gidecekti