Onun adı AŞK
tökezlerdi bazen
çocuklar gibi şen,koşuştururken.
Avuçlarında sevmeleri
bir dokunuşta yakıveriyordu yürekleri.
Dermansız gönüller bile
Mavi, maviydi gökyüzü
Bulutlar beyaz, beyazdı
Boşluğu ve üzüntüsü
İçinde ne garip yazdı...
Garip, güzel, sonra mahzun
Devamını Oku
Bulutlar beyaz, beyazdı
Boşluğu ve üzüntüsü
İçinde ne garip yazdı...
Garip, güzel, sonra mahzun
Ne bir resim ne herhangi renk ne yorgun harfler anlatabiliyor aşkı... Bir tek kendi duyduğumuz ses var ya.. İşte bunun adı AŞK...
Kalemine sağlık adaşım.. Çok beğendim.. Sevgiler.
Bu şiir ile ilgili 21 tane yorum bulunmakta