Onun adı AŞK
tökezlerdi bazen
çocuklar gibi şen,koşuştururken.
Avuçlarında sevmeleri
bir dokunuşta yakıveriyordu yürekleri.
Dermansız gönüller bile
Seni ele sevirem ki...
Diyirsen ki, niye?
Ne bilim işte ele!
Seni görende bir hoş olir, ölür ölür ölirem...
Ahşam olir davar, nahır, mal gelir.
Komlar, ahırlar dolir
Devamını Oku
Diyirsen ki, niye?
Ne bilim işte ele!
Seni görende bir hoş olir, ölür ölür ölirem...
Ahşam olir davar, nahır, mal gelir.
Komlar, ahırlar dolir
