Ben senin yaşadığın dinmeyen acılarını ,
Işık girmeyen odadaki yalnızlığını sevdim.
Umudunu yitirmeden her daim gülümseyen,
Uykusuz kalmış yeşil gözlerini sevdim.
Yaşanmış kaderin, bitmeyen kederini,
İçinde yaşatıp ölmeyen azmini sevdim
Geceleri gizli gizli ağlayıp da belli etmeyen,
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta