Onu benden aldın ne için,
şimdi ben yanlız başıma kaldım.
Ne kadar saf ve içtensin,
canımı verdim senin için.
Ama sen çekip gittin,
yaşarkeni ölüme mahküm ettin.
Yalnızca arkadaşımı değil,
koruyucu meleğimi kaybettim.
Artık benim için,hayatın anlamı yok,
onsuz yaşamaya alıştım.
Bu dünyadan giderken,
gözyaşı dökmeyeceğim.
O bir gün, ben her gün yanarken,
yok etmek için kullandığı tanrıya
şikayet etmiyeceğim.
Değer verdiklerimi elimden alanlar,
asla güneş yüzü görmesin.
...........üzerinden eksik etmesin.TANRIM
14.12.09/Bursa
Ramazan ÇiçekliKayıt Tarihi : 10.2.2010 16:15:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)