Beynim çarık oldu ayaklarımda,
Bıkıp usanmadan O 'nu aradım.
Bir bitmez inilti dudaklarımda,
Bıkıp usanmadan O 'nu aradım.
Narı parçaladım; içinde O var,
Otu kurcaladım; içinde O var,
Sayı sıraladım; içinde O var,
Bıkıp usanmadan O 'nu aradım.
Kesilmiş bir kavun diliminde O,
Tezgahın nakışlı kiliminde O,
Taşların, kuşların tüm dilinde O,
Bıkıp usanmadan O 'nu aradım.
Gördüm ki; O olmuş sinekte kanat,
Gördüm ki; O olmuş çinide san 'at,
Gördüm ki; O olmuş kartalda sür 'at,
Bıkıp usanmadan O 'nu aradım.
O 'dur göz ardından eşyaya bakan,
O 'dur külhandaki ateşi yakan,
O 'dur ırmak olup vadide akan,
Bıkıp usanmadan O 'nu aradım.
Sende dinleyenle bende diyen O,
Dilimi kullanıp söz söyleyen O,
Vicdan olup beni irdeleyen O,
Bıkıp usanmadan O 'nu aradım.
Tüm eserler O 'nun, kelamlar O 'nun,
İnsandan insana selamlar O 'nun,
Mübarek gündüzler, akşamlar O 'nun,
Bıkıp usanmadan O 'nu aradım.
Barlıoğlu diyor; şahdamardadır,
Yani insanlara pek yakındadır,
Bazan bir yolcuyla tozlu yoldadır,
Bıkıp usanmadan O 'nu aradım.
(MÜHÜRLÜ KİLİT ismi altında toplanmış felsefi şiirlerden > 158-159/412)
İsmet BarlıoğluKayıt Tarihi : 3.6.2004 17:11:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

TÜM YORUMLAR (1)