Onsuzluk Şiiri - Sinan Karakaş

Kendimi tanımam biraz zorlaştı

Yıllardır aynaya bakmadığımdan

Bilmem belki de vakit yaklaştı

Kendimi dünyadan sakladığımdan

Küsmüşüm hayata sen gittin diye

Sensizlik içime bir ateş oldu

Sitemim var elbette sevgiliye

İçimdeki ateş yandı da yandı

Oydu elbet benim hayat kaynağım

Onsuz bu dünyada boğulacağım

Kalmazsa hayatta tek dayanağım

Yaşamın ölümün anlamı yoktur

Aynada bana bakan yüz kimindir

Hafızam tanıdığından emindir

Verdiğim sözler elbet yeminimdir

Ayaktaysam sanma yaşıyorum ben