Ben onsuzdum ama onu yaşıyordum. Hafızamdan silmiyordum sesini. Bana seslenişini. Gözlerini, yüzünü. Ayak serçe parmağından, saç teline kadar her yerini. Yüzünü, kalbime ezbere çizmiştim. Her ince ayrıntısına kadar. Göğsümde sürekli taşıdığım, beraber çekildiğimiz bir fotoğraf.
İçimi ezer delice bir cesaret
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Devamını Oku
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta