Onsekizocak- Bir Doğuşun Hikayesi

Bişeyime, Herşeyime, Sapiş'ime…
Her an’ın mutlu, doğum günün kutlu olsun
............................................................................
Yıl bindokuzyüzyetmişiki, Ocak Onsekiz
Bir kadın sancılarıyla doğuma durmuş
Bir bebek sesi duyuldu, ilk kez
İlk ağlama, ilk başkaldırı belki de…
Bir sancıyla geldi mutluluk
Saldırdı küçük bir bebek,
Bir annenin süt dolu memelerine,
Yaşama saldırır gibi.
Ustanın çizemediği resim bu olmalı
Bir annenin yavrusunu ilk kez kokladığı
İlk kez sütünü dayadığı o an’ın resmi
Bir evi sarıverdi mutluluğun resmi
Söyle büyük usta Abidin
Sen…
Çizebilir misin böyle bir mutluluk resmi?

Yıllar nasıl yaşandı,
Nasıl değişti her şey.
Bir kız nasıl büyüdü kimse anlamadı.
Oysa daha dün liseli bir kızdı,
Eteğini durmadan çekiştiren
Nerelere savurdu rüzgar onu
Nerelerde kimlerle oynaştı
İlk evcilik oyunlarını?
O hemşire olurken
Doktoru kimdi evcilik oyunlarında?

İlk aşklar
İlk hüzünler
İlk dokunuşlar
Yanağın al al olması
Duyguların taşması derken…
Büyük aşkını buldu,
Yaşadı mutluluğu,
Mutluluğun meyvesiydi
Yakışıklı bir prens..

Çok gördü hayat ona
Çabuk aldı elinden
Mutluluğu gitti aniden
Acı bir gün…
Acı bir veda ediş,
Terk ediş..
Gidiş sessizce,
Yürekte bir yangın,
Yürekte yalnızlık,
Ağıt oldu renk renk balkonda
Şiir oldu dize dize zamanda.

Bir gece vakti sokakta rastladım ona
Sarı bir sokak kedisiydi sanki
Dokunaklı, ağlamaklı..
Belki de sevgiye açtı
Susamıştı sıcak bir insan sesine..
Sıcacık bir yüreğe muhtaçtı..
Kalabalık sokaklarda yapayalnızdı
Yılların acısını taşıyordu yüreğinde
Yürekler buluştu
Aktı birbirine
Zamansız ve anlamsız bir rastlaşmaydı belki de..
Aşk zannedildi akan duygular
Oysa akan sadece zamanmış.

İlk karşılaştıkları anda
Sadece bir tarih vardı kafasında
Şimşekler çakmıştı o anda..
Neler hayal edilmişti o tarih için
Bir demet papatya olacaktı
Hiç beklenmedik bir anda
Karşısına çıkacaktı
Ona, sürpriz yapacaktı
Şakıyıp, coşacaktı..
Kimbilir nasıl şaşıracaktı?
Hayaldi belki tüm bunlar
Şimdi gerçekten hayal oldu..
Kapandı kapılar, çekildi perdeler
Dile gelmiş, o sözler nerdeler?
Papatyalar, güller soldu,
İçine ayrılık doldu.

Gitti…gitti.. gitti birden.
Aslında hiç gelmemişti belki de..
Koştu sabah mahmurluğunda
Sarıldı mutluluğa,
Gitme kal diyemedi
Diyemezdi de..
Sustu..
Bişey’i sanıyordu.
Oysa herşey’i olmuştu çoktan.
Sonra hiçbişey’i olduğunda,
Hiç yaşanmamış gibi..
Bu oyun oynanmamış gibi..
Replikler havada kaldı.

Yıl ikibinyedi, yine Ocak Onsekiz
Sen, O, tüm sevdiklerin, siz
Gülün, eğlenin, çekin halay
Otuzbeş yıl dile kolay.

Bugün senin mutlu günün
Kutlu olsun doğum günün

Şimdi
Ayrılığa söylenmiş,
Bir şarkı olsan da dillerde
Gece gündüz prensesimsin
Yaşayacaksın gönüllerde.

Bir gün unutsam da sarı saçlı o kızı
Asla unutmayacağım Ocak Onsekizi..

Metin Başol/Ankara