Önemi olmayacak yıllar sonra,
Ömür verip de boşa kafa yorma,
Çok irdeleyip hem de sık dokuma,
Duvarda bir resim olmayacaksın.
Pek meraklanıp da endişe duyma,
Gel affet sal bırak gitsin kin tutma,
Geçmişe bağlanıp tutulu kalma,
Ati de bir isim olmayacaksın.
Sende torundun, ne çabuk unuttun,
Umutları ninni çekip uyuttun,
Endişeleri besleyip büyüttün,
Herkes gitti ki sen kalmayacaksın,
Biraz sevdiğine biraz kendine,
Ölüm bakmıyor, garip ne zengine,
Yaşa yaşat, inan değmez öyküne,
Sen ötede seni, anmayacaksın.
Kumdan kaleler inşa ettiğimiz,
Ömür törpüsüdür şüphelerimiz,
Taş dolu gereksiz eteklerimiz,
Boşalt at onu kullanmayacaksın.
Kimler geldi geçti memnun olmadı,
Kimsenin attığı, yere varmadı,
Şu dünyada kimse kalıp onmadı,
Özvecan'ım sende onmayacaksın.
Özvecan
Özcan KurtKayıt Tarihi : 8.5.2024 06:08:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hayat
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!