Onluk Şiir Şiiri - Barış Can Bıyıklı

Masalların doruklarında yaşarken hayatı,
Bulantıların mağara ağzı açıktı.
Bir, iki ve de üç…
Sürüngenlerden miras kalan,
Yerden kaldıramadığımız yaşamlar
Zor kararlar ülkesinin pişmanlık nehri
Usul usul içime akar.
Dört, beş ve de altı…
Soysuz gecelerin mahzeni olmuş gözler var.
Kömür karası, kan kırmızısı gözler.
Asfalt altında kalan otlara acıyanların şehrini
Gölgelerde ışık arayanlar zapt etti...
Yedi, sekiz ve de dokuz…
Terinin tuzunda emek tadan işçiler,
Güneşi örtemez karıncalar.
Yangını ya da kalıntıları izler insan.
Ateşi görür arkadaşlarım.
On.