Yine geziyorum Kızılay meydanların da,
Sakarya da,Mithatpaşa da,
Yok,yok Konurda,
Köprünün ayaklarında.
Bak ileride Emolar,
Köşede gitar çalıyorlar.
Ben bu gurbet ile düştüm düşeli,
Her gün biraz daha süzülmekteyim.
Her gece, içinde mermer döşeli,
Bir soğuk yatakta büzülmekteyim.
Böylece bir lâhza kaldığım zaman,
Geceyi koynuma aldığım zaman,
Devamını Oku
Her gün biraz daha süzülmekteyim.
Her gece, içinde mermer döşeli,
Bir soğuk yatakta büzülmekteyim.
Böylece bir lâhza kaldığım zaman,
Geceyi koynuma aldığım zaman,




Kızılay meydanında 'kılıksız emo' lar...
Altındağ caddelerinde 'eli satırlı haydut' lar...
Keçiören sokaklarında 'takım elbiseli ırkçı' lar...
Bunlar bizim insanlarımız, aynı atmosferi soluyup, aynı suyu içtiğimiz insancıllar...
Ya;
Ulus meydandaki 'dilenci' ler..?
Dışkapı köşedeki 'çöpten ekmek arayan' lar..?
Abdi İpekçi parkındaki 'tayadlı' lar..?
Sıhhıye meydanda 'coplanan genç' ler..?
Bunlar bizim insanlarımız mı? Yoksa bizim insan manzaralarımız mı..?
Şiir güzeldi, tebrik ederim...
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta