Onlar ve ben Şiiri - Yusuf Koç

Bizi bize bırakmadılar,kader diyemiyorum...68 kuşağının yitilmişliğidir belki de...kendimi anlatmaya çalıştım ama o dönemin kurbanlarınadır sözüm..!

Böyle olmalısın diyorlardı,
çocuktum...babam ilkiydi isteyenlerin,
yaşamı olduğu gibi kabullenen,
zorlamayan... rüzgarın estiği yöne giden..
zor kullanırdı bize çoğu kez,
zayıf kişiliğini örtmek için..!
aile adı verilen o küçük krallığında,
erkini yürütmek için..
mavi gözleri buz gibi bakardı,
bana başımı öne eğmek kalırdı..!

ve böyle olmalısın diyordu,
benim fikrimi sormuyordu! ..

Hakkımı helal etmem diyordu annem,
din ve ahlak adına...
örf ve töre adına..benim istediğim gibi olmazsan..!
dar hayat görüşüyle,
kendi döneminin ezilmişliğiyle,
ana sevgisinin ardına saklanarak..!
ve en doğrusunun kendi bildiği olduğunu sanarak..
ona olan hoşgörüme sığınarak,
sertleşse de zaman zaman..çoğu kez ağlayarak..
ibadeti ve tapınmayı yaşamın..en önemli şartı sayarak...

ve böyle olmalısın diyordu,
benim fikrimi sormuyordu...

Bütün şirinliğini takınıyordu karım..!
ona layık koca olmamı istiyordu,
kendi ölçülerine göre..
at gözlükleriyle bakarken yaşama,
farketmiyordu ekmeksiz olmamız akşama..
yeterki ayıp olmasın konuma komşuma,
ayıptır, günahtır, yazıktır diyerek,
kınayarak bakıyordu sosyal yaşama..gülümseyerek..!
ve elde edemediği isteklerini almak için,
kullanıyordu kadınlığının gereklerini...

ve böyle olmalısın diyordu,
benim fikrimi sormuyordu...!

Dostumsun sen diyerek yaklaşıyodu,
kimbilir o gözlerin ardındaki beyninde,
neler düşünüyordu...
yoklarım çok iken yanımda olmayan,
varım çok iken benden ayrılmayan..
aziz ve kadim dostum! ....
gözünü basılı kağıt parçalarına dikmiş,
koluma giriyordu,
ve öğütlüyodu...
çıkar hesabına dayanan...bir mevsimlik ömrü olan..
yaratıklar gibi..
hayatı öğretmek istermiş gibi görünüyordu,
oysa yalnızca kendini düşünüyordu...

ve böyle olmalısın diyordu,
benim fikrimi hiç sormuyordu! ...

Er kişi niyetine avazlarıyla başlıyordu yolculuk,
bir avuç kalabalık,
ağlarmiş gibi görünen gözler,
üzülmüş gibi duran yüzler,
giden benim ama sözde üzülen onlar..!
yine her an ki ifadeler..
burada kalacaksın..
burada yatacaksın..!

ve böyle olmalısın diyorlardı,
kimse benim fikrimi sormuyordu.! !