ONLAR UTANSIN!..
Nazlı gülü soldurdular ağlarım,
Ocağımı söndürenler utansın.
Of çekerek yüreğimi dağlarım,
Ne diyeyim ağlatanlar utansın.
Ocaktan beterdi yanan yüreğim
Doğuştan sızlardı burun direğim
Gurbet elde nazlı yardan uzağım
Bağrımı dağlayan dertler utansın
Hayaller karamsar,umut bizarken
Gelipte melhem sar acım azarken
Neyleyim çaresiz derdim bezerken
Kahreden dilimde feryat utansın
Seneler mazide kahır elerken
Tomurcuk gül açar bahar gelirken
Dertliler dert çeker eller gülerken
Ömrümü çürüten zalım utansın
Benzimiz sararıp soldu hazanda
Ben nasıl ah etmem canım yanarsa
Güllerin dalına bülbül konarsa
Derdini dökmeyen diler utansın
Altıparmak takma onlar ittiler,
Gözümüzde zaten inan bittiler,
Kardeşi kardeşe düşman ettiler,
Bizi bu hallere! koyan utansın.
Mehmet Tamer Altıparmak .
Kayıt Tarihi : 22.12.2023 06:52:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!