Onlar Mutlu Ya Şiiri - Atilla Durukan

sıcak bir agustos akşamı
alev,yerini serin bir esintiye bırakmış.
parklarda çocuklar salıncaklarda mutlu,

bir aile geliyor önüme üç çocuklu,
çocuklar, birbüyügün elbiselerini giymiş.
ayaklarında terlikler,
anne, belli ki fakir en ucuz giysiler üzerinde
baba da öyle ve belliki işçi,
çocuklar ellerinde birer kü,lah dondurma
gözleri, ateş böcegi gibi yanmakta çakmak çakmak,
baba ile annenin gözlerinde ışık var aşk var
zengin olm asada olur
on lar mutlu ya.

bir çift geliyor karşıdan
biri digerinden elli santimetre kısa
digeri otuz kilo digerinden fazla
elleri aşkla kenetli
olsun
onlar mutlu ya.

lüks bir restoran
iki süper arac duruyor arka arkaya
bir erkek,bir kadın
arabalardan iniyorlar evli veya degil.
aynı masadalar ama
herkes kendi dünyasında hayalleriyle
karşılıklı yemek yiyorlar sessiz
belli ki
onlar mutsuz.

gözlerim apartman işıklarına takılıyolr
yanan lambalar evdeki durumu yansıtır hep.
şu üçüncü kat köşe başı
lambalar solgun ve üzgün.
ihtimaldir evin hanımı rahatsız,
taşıdıgı yükün agırlıgı omuzlarında.
hem erkek,hem kadın,hem anne,hem çalışan,
derdini anlamayan bencil bir koc a,
kadın, kaldıramadıgı yük ile ezilmiş
birde çalıştıgı yerde varsa taciz
kadın çaresiz.
kadın mutsuz olsun,adam mutlu
sıcak var yok
karısı hasta veya saglıklı ne umuru

12.08.2011