Onlar Kahramandılar İsimleri Bilinmez

''Bütün Mehmetçiklerimize ithaftır''

Efsane olmuşlardı yurdumun dağlarında
Kılıçlar çekilince kınından birer birer
Gidip de gelmeyenler cennetin bağlarında
Onlar bizim evlatlar yiğittiler merttirler.

Gece karanlığında bir sahipleri vardı,
Yollarını bekleyen nice insanlar gibi...
Akıllarında sade vatana sevgi vardı,
Ezip de geçmişlerdi düşmanı bir çığ gibi...

Biz ki yılanlarla dost hainlerle düşmanız,
Gözlerimiz ufuğa bakar da durur böyle,
İnsan gibi davrandık bilin ki çok pişmanız,
Bizi alt etmek zordur hainlere git söyle...

Bayrağımızı bin yıl düşürmedik biz yere,
Topraklarımız kanla sulandıkça bölünmez,
Görmüştü askerimi köyden geçen bir dere,
Onlar kahramandılar isimleri bilinmez...

Erlerin ne yediği, ne içtiği bir sırdır,
Annelerin yüreği heyecanla atıyor,
Dolaştıkları yerler bazen ormandır kırdır,
Şu servinin altında bir MEHMETÇİK yatıyor...

Tüylerim diken diken bu şiiri yazarken,
Askerimin yüreği vatan için çarpacak,
Hainlerin çok fazla mezarını kazarken,
Peygamber ocağında kimse yok ağlayacak...