Nemrut ile savaşır,
Küçük kara KARINCA...
İbrahim'e su taşır,
Karınca kararınca...
İbrahim, bıçak alır,
İsmail, kurban olur.
Kurtarmaya KOÇ gelir.
O bıçağı görünce...
Nemrut'a iyi bak.
Gelince bir SİNEK
O'da helak olacak
Burnuna girince
Yunus, suda mı kalır?
Onu bir BALIK alır.
O balık, yunus olur.
Deryalara varınca...
Bilir miydi GÜVERCİN
Peygamber sevdasını.
Yapardı yuvasını,
Mustafa'yı görünce...
ÖRÜMCEK miydi gerçek.
Beyinler mi örümcek?
İnce bir ağ gerecek,
Mağara kararınca...
Eyyub-el Ensari'nin,
Kabul oldu duası...
Çöküverdi DEVESİ,
Medine'ye varınca...
Bir KÖPEK vardı, Kıtmir,
Yedi uyurla dinlenir.
Bunlara hayvan denir.
Adem oğullarınca...
(Ankara 25.03.2015)
Habip AltıokKayıt Tarihi : 25.3.2015 00:22:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Habip Altıok](https://www.antoloji.com/i/siir/2015/03/25/onlar-hayvan-biz-insan.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!