Onların elinde taş vardı, bizim elimizde gül.
Onların dilinde zehir vardı, Bizim dilimizde bal.
Onların gözlerinde öfke vardı, bizim gözlerimizde merhamet.
Onların yüreğinde nefret vardı, bizim yüreğimizde sevgi. İnsan olmanın özü, mayası sevgi değil
miydi?
Onlar bunu hiç bilmedi...
Ayrılık diye bir şey yok.
Bu bizim yalanımız.
Sevmek var aslında, özlemek var, beklemek var.
Şimdi neredesin? Ne yapıyorsun?
Güneş çoktan doğdu.
Devamını Oku
Bu bizim yalanımız.
Sevmek var aslında, özlemek var, beklemek var.
Şimdi neredesin? Ne yapıyorsun?
Güneş çoktan doğdu.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta