Onlar anlarlar şiirden onlar.
Biz bilmeyiz hiç.
Onlar giyindikçe giyinirlerken, bizler soyundukça dönüpte bir bakmazlar bile.
Bol baharatlı sözlerle bastırırlar şu iskembelerin kokusunu.
Sustukça susarız ya biz, onlar mangalda kül bırakmazlar.
İsterler ki bol yağlı olsun sözleri, okurken ağızlarından aksın.
Gören gözler açlıktan, sanki yiyecekmiş gibi baksınlar.
Kaf önce hafif hafif düşüyorsun sonra
kızıl kızıl dağılıyorsun elimde kalıyor iki nokta
atıp kırmızı bir gül kalbimin tam ortasına
kaçıyorsun mevsimlerden mevsimlere
tahtı çalınmış bir padişahım oysa
kayboluşunu arayan hesapsız yolculuklarda
Devamını Oku
kızıl kızıl dağılıyorsun elimde kalıyor iki nokta
atıp kırmızı bir gül kalbimin tam ortasına
kaçıyorsun mevsimlerden mevsimlere
tahtı çalınmış bir padişahım oysa
kayboluşunu arayan hesapsız yolculuklarda
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta