Onlar Şiiri - Ahmet Öztürk

Şarkı dinlemek gibidir onlar
Hüzünleriyle sıkışırlar geri vuruşlarına
Geri vuruşlarımsa hüzün şarapnelleriyle
Onlar gülmezler gerilerde
Artık bir kayıkçıyızdır şiirlerde
“Cinayeti Gören Kör Bir Balıkçı” ya da
Nazım’ın “Hazer” deki kayıkçısı gibi
Alçalış mı yükseliş mi bilemem
Hayat onlarla dolmuştu
Eksik kalanlar da onlarlaydı
Zor bir şiir satırlara damlayan
Yazdığın yeni bir dünya bulmadan
Keşifler yalnız değildi oysa
Ve şimdi yalnızım ölümümden beter
Beterden de beter
Bir münafıklık seziyorum o zaman
Onları demlendiğimden mutlak
İsim mi verecek yedi alem
Üçler mi, yediler mi, kırklar mı
Mahşerin kaç atlısı mı
Kaç silahşörler mi
Kaç haramiler, kaç cüceler
Hayal-i Ekber bir dede fısıldadı
“Kadınlar…”
susar çağlayanlar bu imsak vaktinde
bıçak yenir afiyetle ölmeden evvel
Dede ya şimdi susmalı ya da
Açılan gayya kuyusuna bir taş atmalı
Bin akıllı bin taş çıkarmalı
Yoksa onlar çıkacak gayyadan

(06.10.2006)