Onlar
Yapmaya alışmış insanlardır ki,
Durmazlar,
Yorulmazlar,
Kızmazlar.
Önce uyanık dururlar,
Önce uyumazlar.
İş güç varsa,
Sabahın erkeninde,
Gecenin geç vaktinde,
Çalışırlar.
Hedeflerini belirler,
Hazırlıklarını yapar,
Yola koyulurlar.
Onlar
Kağıttan kaplanlardan korkmazlar,
Kağıt olmayan kaplanlardan da korkmazlar,
Kaplan sürülerinden de korkmazlar.
*
Bakmayın bir yerde durduklarına,
Vicdanlarını,
Bilinen bir yerdeki kazığa bağlamazlar.
Kenar mahalledeki yetimi,
Çöldeki bedeviyi,
Cahili, alimi,
Sürüneni, uçanı, kaçanı,
Dilini, dinini bilmediklerini,
Hatta görmediklerini,
Anlarlar.
Onlar yapmaya alışmış insanlardır ki,
Yaparlar,
Toplar, toparlarlar.
Yükselir,
Yükseltirler.
Çok yorulur,
Az soluklanırlar.
Onları çoğumuz biliriz,
Her yerde
Ve her zamandadırlar.
11.09.2011 13.25
Şahbettin UluatKayıt Tarihi : 11.9.2011 13:40:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!