Onkoloji servisinde Şiiri - Şahin Ertürk

Onkoloji servisinde

---Dostum Halil'e hemşire ilaçlarını getirmisti. İlk o zaman gördüm Nermin hemşireyi...

---Nermin hemşire ile evlenirsen bu yapayalnızlığı işte o zaman yenebilirsin dostum...

Onkoloji servisinde:

----Dün yalnızdım bugün yapayalnızım dostum. İyiki geldin...İyiki varsın..

Dedi Halil. Şefkatle omuzuna dokundum.

----Yapma Halil'im. Tabiki geleceğim. Bu kadar karamsar olma. Ben yanındayım ya.Yalnızlık ile yapayalnızlık arasında ne fark varki. Takma kafana yalnızlığı. Herkesin kendine göre bir yalnızlığı var...

Sözümü kesti.

----Çok hemde çok fark var dostum. Yalnız iken annem babam kardeşlerim dostlarım arkadaşlarım vardı. Bir tek hayat yol arkadaşım çocuklarım yoktu. Onların yalnızlığını hissediyordum. Birgün onlarda oldu. Ama şimdi hepsi birer birer gitti. Anam babam eşim öldü. Dostlarım arkadaşlarımın pek çoğu ya başka şehirlere yada ebediyete göç ettiler. Çocuklarım ise hayırsız çıktılar. Aylardır kapımı çalmadılar. İşte bunlar bana acı veriyor. Yani bu dünyada tek başıma yapayalnız olduğumu hissediyorum.

Kendi kendine mırıldanır gibi dert yandı:

-----Sen doğur büyüt yeme içme fedakarlık et okut iş meslek sahibi yap evlendir sonra hayırını gör. Dört çocuğum bir kez olsun babam sağmı öldümü diye merak edipte aramıyorlar. Bu onkoloji servisinde aylardır yatıyorum. Belki bir ay belkide daha az ömrüm kaldı. Allah onlardan razı olsun. Doktorlar hemşireler de olmasa şimdiye kadar çoktan ölmüştüm veya çıldırmıştım. Onlar bana moral güç veriyorlar...

----Çıldıracak ne var Halil bey. Bak yine ben geldim. İlaç saatin geldi. Bugün bak bir ziyaretçinde gelmiş. Daha ne olsun....

----Beyliği kim kaybetmişti biz bulalım Nermin hemşire. Sağolun varolun ama ben aranmayan sorulmayan unutulmuş ölümü bekleyen zavallı bir ihtiyarım...

---Ne ihtiyarı Halil bey sen pek çok genci hala cebinden çıkarırsın. Sen tecrübe kokuyorsun. Güçlüsün Yaşayan efsanesin...

Dostum Halil'e hemşire ilaçlarını getirmisti. İlk o zaman gördüm Nermin hemşireyi. Arkadaşım Halil'e gaz cesaret veriyor gibime geldi.Kısa bir tanışma merasimi ve Nermin ilaçlarını Halil'e içirdikten sonra,

----Sizinle biraz konuşabilirmiyiz ?Az benimle koridora kadar gelebilirmisiniz...?

Dedi.İlk defa gördüğü bana ne söyleyeblirdi Nermin hemşire... Korkmuştum. Acaba Halil'in az bir ömrü kaldığını mı söyleyecekti..
Az sonra onkoloji servisi koridorunda Nermin hemşire ile beraberdik. Hiç kem küm etmeden direk konuya girdi Nermin hemşire.

----Şahin bey ben Halil bey ile evlenmek istiyorum. Bunu bir türlü günlerdir kendisine söyleyemedim. Sizi buraya Allah gönderdi. Kendisine acıdığımı hatta dalga geçtiğimi zannedecek. O karizmatik duygulu sevecen bilge birisi.Tamam aramızda biraz yaş farkı var ama bu benim için hiç sorun değil gerçekten de onu seviyorum. Siz onun yakın arkadaşı olduğunuza göre bunu kendisine söyleyebilirsiniz. Bir ağzını yoklayın bakalım Halil bey benimle evlenir mi acaba...?

BenNermin hemşireden "Arkadaşının durumu çok kötü " diye kara bir haber beklerken dünyanın en tatlı en güzel en ilginç haberini almıştım. Şaşırmıştım sevinmiştim...Gayri ihtiyari gülümsedim. Durumu Halil'e açtığımda tabiki oda çok şaşırdı. Hastalığını ve yaşını ileri sürerek karşı çıktı.
" Benimle dalga geçme dostum. Evlenmek kim ben kim ? Benim yarına çıkacağım bile belli değil. Ben artık kara topraklar ile evlenirim. Aylar oldu bu hastahanede çıkamadım.Bu gidişle galiba ölüm çıkacak "

Dedi. Ben ısrar edince " Nermin hemşire ile evlenirsen bu yapayalnızlığı ancak o zaman yenebilirsin " deyince evlenmeyi kabul etti.
Halil ile Nermin hemşire kısa bir sürede onkoloji servisinde yapılan sade bir nikah töreni ile evlendiler. Nermin hemşirenin şefkati,sevgisi,saygısı hoş görüsü sayesinde ile Halil iyileşti.
Bu Allah'ın bir lütfuydu. Bu aşkın kanseri yenmesiydi.
Şimdi Halil ile Nermin Leyla ile Mecnun'u kıskandıracak kadar güzel bir aşk evlilik yaşıyorlar. Aradan beş yıl geçti. Bu aşkın meyvesi olan bir bebek bekliyorlar. Her ikiside erkek olursa adını ŞAHİN koyacaklarını söylüyorlar. Onlar mutluluğu doya doya yaşarken bende hayırlı sevap bir işe vesile olmanın onuru gururu ve mutluluğunu yaşıyorum...

Şahin Ertürk/Kütahya