Ondurmaz Zilli Şiiri - Veysel Şimşek

Açmış göbeğini açmış bacağı,
Bu gidişle küllendirmez ocağı,
Pislikten üreyen hamam böceği,
Kendisi onmaz başkasını da ondurmaz zilli.

Şeytandan yoğrulmuş şeytan mayası,
Gel gör ki ortaya çıkmış foyası,
Sonradan görme kıraç dağın dişi ayısı,
Kendisi onmaz başkasını da ondurmaz zilli.

Biz ata,dededen böylemi gördük,
Baş örtüsü olmayana ne derdik,
Gören gözler şahit kararı verdik,
Kendisi onmaz başkasını da ondurmaz zilli.

Eğer ki bir insanda varsa kişilik,
Ne fark eder erkeklikle dişilik,
Böyle insana nefret olur karşılık,
Kendisi onmaz başkasını da ondurmaz zilli.

Kim olursa olsun asla ayırmam,
Merdin sofrasında namerd doyurmam,
Kardeşimde bacımda olsa kayırmam,
Kendisi onmaz başkasını da ondurmaz zilli.

Aslında ne biterse enginde biter,
Huyu güzel olsun o bana yeter,
Şimdiki güzeller kendini parayla satar,
Kendisi onmaz başkasını da ondurmaz zilli.

Veysel der ki; Kaşla göze boya sürenler,
Güzellikse kalpten geçer yârenler,
Her tarafını açıp akıl verenler,
Kendisi onmaz başkasını da ondurmaz zilli.