Kırgın ve yaralı yüreğimin önüne,
Bir kapı açtın zannettim.
İnanmayı, güvenmeyi istedim.
Araladığım kapıdan sızan ışığın;
Ufacık bir rüzgarla sönecek
Mum ışığı olacağını nerden bilirdim.
Devamını Oku
Bir kapı açtın zannettim.
İnanmayı, güvenmeyi istedim.
Araladığım kapıdan sızan ışığın;
Ufacık bir rüzgarla sönecek
Mum ışığı olacağını nerden bilirdim.
ELVEDA İSTANBUL
Kan kokarımda
Kan kokar, ruhumda bedenim
Ben bağırırımda,
Söz dinlemezde duymazda yüregim
Ağlarımda görmüyor yardan baska gözlerim.
sevdiğim gelemez ki gidemezde dizlerim
kan kokar iki karış sokağımda kan kokar
kan akarda muslugumda ben bunu gizlerim.
iki satır mektubu yazarımda kanımla
ayrılık bırakmaz kan damarımda canım da
son kanımda sana feda yar yolunada sevdiğim
sen dünyanın bitanesi sana feda tüm dünya
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!