ELVEDA İSTANBUL
Kan kokarımda
Kan kokar, ruhumda bedenim
Ben bağırırımda,
Söz dinlemezde duymazda yüregim
Ağlarımda görmüyor yardan baska gözlerim.
sevdiğim gelemez ki gidemezde dizlerim
kan kokar iki karış sokağımda kan kokar
kan akarda muslugumda ben bunu gizlerim.
iki satır mektubu yazarımda kanımla
ayrılık bırakmaz kan damarımda canım da
son kanımda sana feda yar yolunada sevdiğim
sen dünyanın bitanesi sana feda tüm dünya
Elveda İstanbul gidiyor bak aşığın
Ben giderim yollar ırak,reng ...
İstanbul, istanbul
Sen güzel İstanbul
Yaran büyük, derdin çok
Sen şanlı istanbul
Ağlarım ağlarsın
Sen yoksun bu günümde
En güzel en acı zamanlarımdan biri bu gün
Sen mutluluğumun önünde
Ulaşamadığım yerdesin bu gün
Elimi uzatmak istemezmiydim sanıyorsun
Senin sevginden başka
Ne olsa yasak bana
Üzülme sen, git de yeter
Ben, giderim baba
Her sabah, kızar bağırırsın
Bir ayrılık vardı önce
Bir yolculuk mermilerin gölgesine
Ne yar dedim ne ana, baba
VATAN DEDİM VATAN ÖNCE
Askersin dediler; evet askerim
ANNECİĞİM
Üşürüm ben, benliğim üşür.
Bir sıcak çorbana hasret gözlerim,
Yüreğimde kıvılcımlar üşüşür.
Mapusluk cok kötü anneciğim
ANNE
Duydum ki ağlamışsın
Islanmış mis kokan yanakların
Ne kadar özledim desende anne
Beni sordukların da utanmışsın
Aman! Diyorum o vakit
Ah çekiyorum derinden
Geçiliyor düşler sokağında ki son geçit
Hiç bir şey gelmiyor elimden
Yok mu? Yok mu? şu koca vadide kimse
Derdim sensin
Dermanım sen
Anlamıyorsun
Sende enaz benim kadar
Çok seviyorsun
Peki neden şimdi böyle
sensizlikler başladığım bu yolda
yine sensiz yürüyorum sevgili
sevgilim karanlıktan
sevgilim yalnızlıktan
sevgilim sokaklardan
Aşk derler
Gözün yaşlı kalır ağlarsın
Aşk derler
Yalnızlığa, sonsuza dek yalnızsın
Bir yanında güzel dünya
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!