ağlayan bir çigt göz görmüşsen düşünde,
bil ki benim gözlerimdir..
hasretinin dayanılmazlığındandır akan damlalar yağmur bulutlarından boşalırcasına..
hani dudağının kıyısında minik bir damlanın tuzlu tadını hissedersen
bilki gözyaşım gözyaşına karışmıştır..
harman olmuştur sevdamız..
Ve ekin tarlasında birer fidanlardı
Yaşamın en acımasızlığında
En zorluğundaydılar..
Ve bir küçük hoş geldindi açan kapıyı
İçtendi…dostça..gülümseyen bir merhabaydı..
Yolun sapağındaydı dostluk
HANİ BIRAKSAN DİYORUM
Bırakıversen kendini rüzgarın akıntısına
Yani
Hangi yöne savurursa oraya..
Belki doğusuna güneşin
Ağrı’nın en yükseklerine
DOST DAĞLARDA, DOST ELLERDE COŞTUK
Coştuk ta zemheri ayazında
Halaylara durduk.
Fırtınalar gördük oralarda
Sellerde sürüklendik
Bıkmadık, usanmadık
Gözlerinin içinde okunan dindirilemez bir acılıktı adamın. Hani dokunsan ağlamak üzere gibisindendi. ve hıçkıra hıçkıra gözyaşı dökmek geliyordu içinden.. ama gözpınarları kurumuşçasına inatlaşıyor ve bir damla bile olsun akıtmıyordu.. yüreğineydi akan yaşlar..acıları hisseden vücudundaki tüm hücreler ince bir sızıya sahiptiler şimdi. Göğsünde onulmaz bir baskı hissetti..kalbi duracak gibiydi sanki..acıyı taa derinden hissedendi yüreği adamın..
Sigarasını yaktığında farkında olmadan geçmişi anımsamaya başladı.. yaklaşık iki yıl öncesi, mart ayına gitmişti.. akşama doğruydu ve oğlu kucağında getirmişti O’nu.. balkondan biraz da sertçe bir sesle “götür onu, aldığın yere bırak” diye bağırmıştı ama sonra onunla göz göze geldiğinde yüreğinden bir şeylerin koptuğunu, ona doğru aktığını hissetti adam.. bekle biraz dedi, aşağıya indi aceleci hareketlerle.. yanına geldiğinde ise olan olmuş ve sanki içinden sökülüp giden parçalar onun yüreğine saplanmıştı.. “bağla şuraya bir yere” söylendi usuldan. Sonrası ise su gibisine akıp gidendi, seller gibisine çağlayandı… sonrası çok şey yaşanmıştı şu geçen iki yıl içerisinde.. dert ortağı olmuştu canına.. kimselere söyleyemediklerini ona söylemiş, acılarını, gözyaşlarını, yalnızlığını onunla paylaşmaya başlamıştı.. daha henüz altı aylık olduğunda canını kurtarmıştı iki acımasız kopuğun elinden.. can borcum var ona dillendi.. can borcu vardı ona.. daha da bir sevmişti onu o günden sonra.. artık yalnızlığının derin boşluğunu onunla dolduruyor, onunla gülüyor, birlikte geziyorlardı.. gecenin en koyu ıssızlıklarında birlikte bomboş sokakları dolaşıyorlardı.. kaç kez serserilerin yanlarına yaklaşmasını engellemiş ve kötülük yapmalarına izin vermemişti.
Ve bir gün.. yüreği bir cana sevdalanan oldu adamın.. öylesi derin hislerle bağlanmıştı güzelliğe. O güzelliğin her sırrını, hissettiklerini, gözyaşlarını tekrar onunla paylaştı.. ona söyledi sevdasıyla ilgili kimseye söylemediklerini. Öylesi bir dert ortağı olmuştu canına.. en sıkısından.. söylediklerini sanki anlıyormuş gibi dinliyor ve zeka fışkıran gözleriyle derin derin bakıyordu adamın gözlerinin içerisine. Daha da güzeli vardı.. duyduklarını kimselere söylemiyordu..başka kimselerin bilmesi olanaksızdı onunla paylaştıklarının..
Adam sevdasına kavuşmuştu.. bir can yoldaşı, yüreği güzel bir arkadaştı hayatını paylaştığı.. öyle de çok seviyordu ki. Sevdası da adamı seviyordu.. bir araya gelmeleri çok da zor olmamıştı.. henüz birbirlerini tanımadan evlenme kararı vermişler ve birkaç ay içerisinde de hayatlarını birleştirmişlerdi. Sorun yok muydu.. elbet vardı ve var olmaması kaçınılmazdı.. henüz yeni tanımaya başlamışlardı içlerini ama sevgilerinin büyüklüğü ile aşabileceklerine inanıyorlardı.. aşıyorlardı da..zor da olsa beraberlikleri sürüyordu.
Bir sorun vardı geride bıraktığı adamın.. büyük bir sorun.. geride bıraktığı çok sevdiğiydi.. onu düşünmekten kendini alamıyordu.. gerçi büyükleri bakıyordu ona ama onlar da yaşlı olduklarından yeterince ilgilenemiyorlardı.. sağlıklarından fedakarlık etmek zorundaydılar, ediyorlardı da..ama nereye kadardı.. beklenen gün gecikmemişti..gelen o gündü..acının en yoğunlaştığı, ayrılığın ateşten bir giysi gibi bedenleri sardığı o gündü gelen.. yeni yerine bıraktığında içi bir tuhaf oldu.. aracın arka camından dönüp baktı son bir kez.. ağlamak istedi…ağlayamadı.. sadece en acımasızından bir sızı hissetti yüreğinde.. bir an nefes almayı unuttuğunu hissetti.. gözleriyle seni seviyorum diye haykırdı ona..ve ağladı sessizce yüreğinin taa derinliklerine..damarlarında akan kandan dahi utanıyordu.. geriye dönüp tekrar bakmaya çalıştı..bakamadı..baksa sanki gidemeyecekmiş gibi hissetti..bakamadı..koşup boynuna sarılmak geliyordu affet beni diyerek.. bir sigara daha yaktı.. derin bir yudum aldı..iki damla gözyaşı yanaklarından süzülmeye başlamıştı…seni öyle çok seviyorum ki Duman diye söylendi.. duyması gerekiyordu içinden geçenleri, duyurmalıydı… gözyaşlarını sildi usuldan ve sigarasından derin bir nefes daha.. ağlıyordu yüreğince..sessizce ağlıyordu şimdi..
Dostlukların çiçekler gibi olduğunu; çiçeklerin sulanmayınca, dostlukların ise güven ve sevgi ile beslenmeyince kuruyacağını bilemeyen bir dosta yazılmış son mektup..
ÖKSÜZ HOŞLANMALAR
Biliyor musun Gülüm..Hani bir kitap yazmaya başlamıştım.. Birkaç şiir ve bir iki yazıcık..Deneme..Dostluk üzerine, sevgi üzerine, aşk üzerine..Sevda üzerine..Buram buram hayat, sımsıcak bir yaşam kokuyordu. Adını bile koyamadığımız. Yarım kaldı…
Biliyor musun Gülüm.. Gökkuşağımız vardı hani.. Bütün renklerini cömertçe, sımsıcak sunuyordu gözlerimize..Hiç esirgemeden… Ebemkuşağı sevecenliğinde renkleri soldu, kedicikler üşüyorlarken duyarsız kalamadı..
ellerim çirkefin içerisinde, ellerim batakta.
yüzüm yanıklarda..
kahpelerin en kahpesine tanık...
yüzüm utançlarda..
kalleşlerin en kalleşine tanık...yüreğim ha keza..
yüreğim acılarda..hayat dedik geçtik...
yaşamak güzel şey be dostum
herkese ve herşeye rağmen yaşamak
güneşin kızıllığıyla ısıtmak içini
yağmurun sesiyle düşlere dalmak
gözyaşının tuzlu tadını hissetmek dudaklarında
ardından gülümsemek
ÜŞÜDÜĞÜMDE GECENİN SOĞUKLUĞUNDA
Karanlıklarında
Üşüdüğümde atkımın boynum sanıp gözümü ısıttığında
Yapayalnız,
Bir başımaydım..
AĞLA SEVDANA (Düşenin ardından)
Ağla gözlerim ağla
Zamanıdır
Timsah gözyaşlarının arasında
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!