Onda Kalsın. Şiiri - Enver Özçağlayan

Gel dedikçe ben koştum, sen yine uzaklaştın,
Bilmem nedir maksadın, karlı dağları aştın.
Son demin mutluluğu bir hazan mevsimiymiş;
Güneş gibi buluttan bir göründün, bir kaçtın.

Zaman dar, vakit akşam; gittiğin yerler uzak,
Yaklaşım emelime çiziliyor hep zik zak.
Gördüm ki buzdağları çekilmiş aramıza,
Yine aynı hikâye, yine ayrı bir tuzak.

Zulüm müdür, oyun mu bu gönül macerası?
Ne yapsam kapanmıyor uzun yolun arası.
Fazla zarar görmeden son noktayı koy artık,
Var ise onda kalsın sevdâmızın yarası...

06.11.2018
Fatih-İST.