Öncelikler Meselesi Şiiri - Toygar Uludüz

Kararır kapkara olur şimdi gümüşlerin
Çocukluğuma dokunduğun ellerini çek
Mutlu süren anlarda hatırda gülüşlerin
Her hikaye gibi bu da en sonunda bitecek

Sen herkese ben bir hiçe aitim
*Sen bir hiç olursan ben sana herkesim*
Sevmek sevilmekten zordur sevdin mi
Bana kendinden bir parça söküp verdin mi

O parça oturmaz yerine koş koşabildiğine
Korkak yüreklere göre değildir aşk işi
O köşeyi döndüğümde seni göreceğime
Her gün inandım.

Hayatımda kalacağına kursağımda kal
Ben seni içtim yudum yudum
Tek bir kural dönme sırtınıydı
Ben sana anlatmıştım adım adım

Teslim olmak inanmaktan geçer
Ki sen bana seni anlattığımda inanmadın
Ve yaşandı, birden değil teker teker
Sana sormuyorum bile yalan mıydın?

Gözlerinde gözükür kaybetmenin korkusu
Beni değil, benden sebep kaybedeceklerini
Yeri geldi bıraktım herkesi, evimi
Sen ki bana zamandan mı bahsedersin

Güvendim en samimi en içten kendim olarak
Sen iste bir bıçak batırdın sokup da çevirerek
Herkes oraya doğru koşuyor koş işte sen de
Ben yolum o değil, sen öyle zannetmesen de

Ne yazar her şey ayağının altında olsa
Ruhumu gördün bir kere
Vakit erken yada geç olmaz hiçbir zaman
Sadece çok geç olur, olmadan ge..

Duvar varsa kırılır ulaş çiçek bahçene
Gözlerimizden akanla ektim çiçeklerimizi
Binbir iltifat ve övgü o güzel çehrene
Ben sana anlatamadım içimdeki halsizliği

Ki sende top, at buraya istersen
İstersen suçlu kıl seyret istersen
Ben beklerim değişmeni, büyümeni
Yeter ki yaşayalım hayal ettiğimiz finalleri.

Ruh bozulmaz yediğimize benzemez