Önce yazdık,
sonra bozduk.
Dağlarda kalmıştı sessizlik,
yanıbaşımıza taşıdık.
Geride kalan şehir ışıkları içimizi aydınlatmıştı yeniden,
söndürdük şeytansı bir beceriyle geçerek aşkın içinden.
Çoktuk,
Âheste çek kürekleri, mehtâb uyanmasın,
Bir âlemi hayâle dalan âb uyanmasın.
Âğuş'u nev-bahâr'da, hâbîdedir cihân;
Sürsün sabâh-ı haşr'e kadar, hâb uyanmasın.
Devamını Oku
Bir âlemi hayâle dalan âb uyanmasın.
Âğuş'u nev-bahâr'da, hâbîdedir cihân;
Sürsün sabâh-ı haşr'e kadar, hâb uyanmasın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta