Yine akşam oluyor,karanlık çöküyor.
Önce yüreğime,sonra etrafıma.
Bir ışık arıyorum.
Önce gözlerinde,sonra boşalan sokaklarda.
Bir sigara yakıyorum.
Önce; derin bir nefes çekiyorum ciğerlerime,
Sonra,buz gibi keskin havayı.
Boş kaldırımlarda dolaşıyorum.
Önce; koşuşturan gölgelerin peşinde,
Sonra hayalinin.
Sensiz saatleri saymaya başlıyorum.
Önce dakika dakika,
Sonra boş veriyorum saniyelere.
Seni düşünmeye başlıyorum.
Önce deniz gözlerini,
Sonra eşsiz gülüşünü.
Bomboş sokaklarda haykırıyorum.
Önce yalnızlığıma,
Sonra sensizliğime.
Yalvarmaya başlıyorum.
Önce tanrıya,sonra sana.
Kara sevdama ağlıyorum.
Önce sessiz sessiz,sonra hıçkırıklarla.
Seni çok istiyorum.
Önce tanrıdan,sonra senden.
Bitsin artık bu karabasanlar.
Önce seni sevdim,
Sonra,yine seni severim.
Önce ezelden,
Sonra, ebediyete kadar...
Bodrum,29Temmuz 2000
Tevfik PekelKayıt Tarihi : 29.10.2006 23:12:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!