Önce Vatan Şiiri - Yaşar Yaramış

Yesekte darbe üstüne darbe
Korkmayız yine gideriz harbe

Yakışan budur yiğide,merde
Asla boyun eğmeyiz namerde.

Ecdadımız önce vatan demiş,
Uğrunda seve seve can vermiş.

Bize şehitlik,düğün bayramdır.
Müslümana esaret haramdır.

Ey oğul! Ya şehit ol,ya gazi.
Hep böyle,dün de,bugün de mazi.

Yalan yok sözümde,Mevlam şahit,
Her evde mutlaka vardır şehit.

Sen de vatan için,var git,seyit
İdolün olsun,on başı Seyit.

Onlar vatan için yanan kordu,
Düşman sabrı kötüye yordu.

Yurdun bekçisi kahraman ordu,
Sizi cennette melekler sordu.

Var olmanın şartı önce vatan.
Onu sana emanet etti atan.

Geldiğimiz şu hale bak, utan.
Sen ey pişmiş aşa pislik katan!

Kullanılırken bir yığın maşa,
Kendini sanıyor ağa,paşa.

Yakışmaz emanete hıyanet.
Affedilmez, gaflet ve delalet.

Sürüden ayrılanı kurt kapar,
Yerinde kalanlarsa yurt yapar.

Kanını emmesin sülük,kene
El ele ver,sahip çık ülkene.

Adalet,özgürlük diye diye,
Ciyer teslim edilmez kediye.

Kokuyu alan bir sürü kedi,
Bize yok mu? miyav miyav dedi.

Dün kardeştik,birdik ölesiye.
Bugün,bu kin,bu nefret ne diye?

Oyuna gelen,oyuna gelir.
Arsız,utanmaz boyuna gelir.

Taviz verdik,Tanzimattan beri,
Hep kaybettik, gittik geri geri.

Elimizde kalan bu son yeri,
Almak için şimdi birileri

En son kozlarını oynuyorlar,
Tatlı sözlerle göz boyuyorlar.

Demokrasi,özgürlük de,uyut.
Hep aynı taktik,parçala,böl,yut.

Etnik yapı,kök,köken diyorlar,
Kardeş kardeşe düşsün istiyorlar.

Etle tırnak olmuş insanları,
Bölmek istiyorlar,ayrı ayrı.

Daha sürerse, sen,ben kavgası
Terörün bitmez, ardı arkası.

Ayrılıkta azap vardır,boğar.
Her zaman birlikten dirlik doğar.

02.01.2011 / ANTALYA