Önce Sözü Uçurdun Şiiri - Ozan Efe

önce sözü uçurdun
ateşinden köz oldu
sonra özü uçurdun
sessizliğin buz oldu

gece göğsünde uyur
güne üstünde buyur
su doğasında duyur
öznesinde kuz oldu

tavındadır uyanır
baharına boyanır
kapısında dayanır
dökülmese tuz olur

yücelerden seslenir
gecelerden eslenir
hecelerden beslenir
dörtlükleri uz olur

dağa bayır gezilmiş
gönüllerde bezilmiş
yüreklerde ezilmiş
ozan efem cuz olur
191211denizli
cuz:sırta sarılan ekmek torbası