Önce Sen Bak Kendine Şiiri - Veysel Şimşek

Bana akıl verme sen bak kendine,
Destek olmaz bende olan dar güne,
Önce insan olup haddini bilsene,
Boşver beni önce sen bak kendine.

Sana göre benim adım sarhoştur,
Zalim dünya banada sanada boştur,
Can bedenden çıkıp giden bir kuştur,
Boşver beni önce sen bak kendine.

İşim dürüstliktür şerden kaçarım,
Sana göre ben sarhoşum naçarım,
Şarhoşda olsam sıratı sende rahat geçerim,
Boşver beni önce sen bak kendine.

Yüce Allah sana kimseyi muhtaç etmesin,
Üzerinden kara bulut gitmesin,
Sen nankörsün sürün vaden yetmesin,
Boşver beni önce sen bak kendine.

Zengin olsam hep ovarlar sırtımı,
Buda nasıl bilmem hayat şartımı,
Hiç şaşırmam terazimi tartımı,
Boşver beni önce sen bak kendine.

Yüce Allahın sen işine karışma,
Harcanırsın zaman ile yarışma,
Nasihatım şeytan ile görüşme,
Boşver beni önce sen bak kendine.

Eğer varsa benim bana günahım,
Veysel der ki; Hiç kimseye kalmaz bu hakkım,
Ufak tefek hatam olsada birtakım,
Boşver beni önce sen bak kendine.