Önce selam sonra kelam;
Emr-i Resul budur bize!
Mühmel kalsa şayet selam;
Büyük ziyan hepimize!
O da nedir deme sakın!
Bir duadır lafzın özü!
Bir Mü’mine olsan yakın;
De mutlaka sen şu sözü!
Verilemez o kafire!
Ve de cehri halt edene!
Mahsus iken sırf Mü’mine;
Verme Hakka kin güdene!
İstiyorsan tam selamet;
Yeryüzünde yay selamı;
Varsa kulda bir alamet;
Yönelt ona şu kelamı!
Hiç boşuna yorma fem’i;
Sair sözler olmaz selam!
Uygun ise şunun demi;
Serd eyleme başka kelam!
Vermek sünnet, almaksa farz;
Terk edene var vebali!
Tatbik etsen bir başka tarz;
İsraf ettin bil ki kal’i!
Selam olsun Salihlere!
Ve de küllü Mü’minlere!
Kim ki bana selam vere;
Mahsulünü gani dere!
Abdullah Toroslu
12.11.2011-İzmir
Kayıt Tarihi : 12.11.2011 13:24:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Abdullah Toroslu](https://www.antoloji.com/i/siir/2011/11/12/once-selam-sonra-kelam.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!