Hadi gel, yeni bir şeyler yapalım seninle.
Saksımızda sevgi büyütelim mesela.
Koklasın bütün herkes
Ve her yere yayılsın sonra.
Bitmesin hiç kokusu.
Yeni bir güneş yaratalım penceremizde,
Aydınlatalım tüm kurumuş ve çatlamış yüzleri.
Aydınlatalım tüm sevişmelerimizle.
Daha çok aydınlık için,
Daha çok sevişelim.
Bahçeli bir evimiz olsun
Ve soğanlar ekelim bir sürü.
Sen çay demle, şiir okuyayım ben sana.
Kuşlar cıvıldasın kafamızda.
Varsın, üstümüz, çıplak olsun.
Soğan satarım ben.
Sonra da şiir yazarım hem.
E daha ne olsun?
Ama kadere bırakıp sevmeden evlenmeyelim.
Çünkü görücü usulu bir aşktır kader.
İnsan sevmeden nasıl evlenir ki?
Sevip evlenelim biz.
Sen çay demle bana,
Ben soğan satıp şiir yazayım sana.
Bütün çıplaklığımızla.
Boy boy çocuklarımız olsun sonra.
İnsan büyütelim seninle.
Yeni bir dünya için,
Kalplerine sevgi ekelim.
Vurup, kırıp, parçalamasınlar öyle
Onlar da aşık olsunlar.
Çünkü ancak, aşk ehilleştirir insanı.
Nerden biliyorsun deme bana,
Kendimden biliyorum bunları.
Seni her gün yeniden severek.
Ve sen, her gün, gül mesela.
Ki, gamzelerin çıksın ortaya.
Gamzelerin senin,
Benim dibinde yaşamak hayalim.
Bütün kimsesizliğimle,
Bütün yoksunluğumla,
Bütün yoksulluğumla,
Ve bütün yorgunluğumla.
Hep gül sen.
Hep gül ki yaşayabileyim.
Çünkü her gün, gülümsemenle yaşıyorum ben.
Şayet olur da bir gün üzersem seni,
Beni asla affetme.
Önce öldür, sonra gamzelerine göm beni.
Beni asla affetme
Önce öldür, sonra gamzelerine göm beni.
Kayıt Tarihi : 18.8.2014 16:29:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!