Önce İnsan Şiiri - Hanifi Kara

ÖNCE İNSAN

İlimle/irfanla, mücehhez eyle
İnsanı donat ki, devlet donansın.
Kötü duygulardan, süflî şeylerden
İnsanı arıt ki, devlet arınsın.

Ölçü birimiydi, bir zaman okka
İnsanların çoğu, men dakka/dukka
…"İzm"i bıraktır da, bâtıldan Hakk’a
İnsanı yürüt ki, devlet yürüsün.

Yeri geldiğinde, sözünü direk
Söylemek içinse, gerekli yürek
Fikirler leşleşmiş, ihyâsı gerek
İnsanı dirilt ki, devlet dirilsin.

Başımız dertte mi, yine taylarla?
Yürü Hakk'a, bayanlarla/baylarla
Ulvî hasletlerle, güzel huylarla
İnsanı yücelt ki, devlet yücelsin.

Her canlı kendince, bir nefes alır
Olmaz olmaz deme, olmazlar olur
Her şeyi insana, endeksle n’olur
“İnsanı yaşat ki, devlet yaşasın…”

01/01/’14
Hanifi KARA