Önce Düşlerimi Çaldılar

Hiç güvenmedim tarih yapraklarına
Ne Leyla Leyla’ydı, ne mecnun mecnun
Sürüklendim tarih boyu bu tür hikâyelerde
Önce düşlerimi çaldılar şeytani hilelerle
Hayatımı kuşkulandırdılar, karartılar
Yalan ve dolanlarla.

Boyun eğmeye tekit ettiler beni
Sevdiklerimi aldıkları gibi
Bataklık dünyalarına övgüler dizdiler
Şiirlerimi en korkunç terimlerle ifade ettiler
Kelimeler kapkara, lekeli dediler
Fikirlerini sevdirdiler
Kendilerine çektiler içimdeki beni
Düşler yalan oldu, aşk yalan, sevgi yalan
Kalemime çatlak yakında kırılır dediler

En ihtişamlı tarafından gösterdiler işlenmemiş elması
Hafiften bir boy gösterdiler
Elmas fal taşları benzer mi bilmem
Dostu can dosta düşman ettiler
Bizi kendi nefislerinden inşa
Vicdanımızı kirlettiler, insafsızlar
Bizi nemrutlara kardeş ettiler

Bir tas suyu pay etmekten korktu onlar
Kurtlar sofrasında birbirlerini yediler
Gecenin karanlığında fanusa güneş dediler
Onlar düşler soyguncuları
Kör karanlık dünyalarıyla
Sevinçlerimizin içine ettiler
Kurt öldü,
Geriye kalanlar kuzudan şüphelendiler.