Zor edip varlığa canın adarsın,
Nedir bu telaşın keder edersin,
Can ile gelirsin cansız gidersin,
Eğer insan isen önce bunu bil.
Tapma nefse kan değersen dişine,
Hiç bakmazsın yaşın ile başına,
Sakın çıkma insanlığın dışına,
Dünya ölümlüdür önce bunu bil.
Nedir bu telaşın ha! Babam zor et,
Tavsiyem doymayan nefsini kör et,
Ölümden sonrası bilinen sırat,
Çetindir geçilmez önce bunu bil.
Aldanma baki değil dünya ağaya,
Aç elini Rabbim diye havaya,
Tabiki muhtaçtır yer gök duaya,
Eğilsen Tanrı'ya önce bunu bil.
Kula değil Hakka bağla özünü,
Sen götürün ateşini, közünü,
Vay, haline şeytan görsün yüzünü,
Geçrekler acıdır önce bunu bil.
Tanrı'nın hikmeti cehennem, cennet,
İnkar, isyankarlar etmezler minnet,
Dünyayı hep böyle gidecek zannet,
İnsanlık öncüdür önce bunu bil.
Veysel ne yaptıysam günahım bana,
Çektirme ızdırap bu garip cana,
Bundan sonrasına tavsiyem sana,
Izdırap acıdır önce bunu bil.
Kayıt Tarihi : 7.4.2011 22:01:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!