Onca Lamba Arasında Şiiri - Kasım Kobakçı

Benim de bir ışığım var, onca lamba arasında,
Bir pırıltı sızar, en kuytu köşelere her akşam.
Gösterişsiz, sade, ne şamdan ne de avize,
Aydınlatırım etrafı atölyemde, hayal ettiğim gibi.
*
Fısıldar ilham perilerim, Venedik'ten bir desen;
Tel iskelete işlenmiş, Anadolulu bir nakış, sanki bizden.
Eski eskizine bakarak bir ustanın, zanaatkâr Hüseyin Usta;
Biçmiş kumaşını, kenarına antika püsküllerden bezekler eklemiş.
*
Devrilince bir kumaş topu, aniden,
Uzun süren desen denemelerinden sonra, tezgâhın üzerinde,
Ele geçirmiş şans eseri bir desen,
O abajurun, tam aranan şapkasını.
*
Yok kimsenin, başka bir mahir eli,
Bambaşka bir marifeti, ölçüp biçecek,
Ne bir şapkanın içine, o loş huzmeleri sığdıracak,
Ne de, iskeletine gereceğimiz ipek,
Ne bir gün batımı rengi, ne de göğün laciverti.