en önce gülüşlerimizi çaldı hayat
papatyalardan medet umdukça
ardındaki çölleri gösterdi
çiçekler kopmasın diye
bizi kopardı kendinden
sonraları aklımızı çaldı hayat
sonların sebebi olmayalım diye
nedenleri sonuç yaptı
yeşil kadar kitap hediye etse de
ana fikri sonda arattı
gidişleri aldı en baştan
doğduk
çay içtik
öldük
onca beyaz arasında siyaha sarmaladı
kefene muhtaç etti nefse müdafaa olmayınca
sonunda ömrümüzü çaldı hayat
davacı olmayalım diyeydi bunca dem
Kayıt Tarihi : 23.9.2019 10:05:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!