Ey münkir-i cüretkar;
İmkan var mı inkara?
Sanma olur cüret kar;
Engel iken o kar’a?
Madem aklın ser’inde;
Kullansana onu hoş!
Kullanmazsan yerinde;
Akil olmak ne na-hoş!
Onca ayet var iken;
Ne şu tavrın nedeni?
Hakkı tekzip zor iken;
Nasıl yapar medeni?
Niyet etsen tadat’a;
La-yühsa’dır deliller!
Bi-nihaye bürhan’ı;
İnkar etmez deliler!
Şu muhteşem sanatlar;
Olmaz diye sani’siz
Olmasaydı inatlar;
Olur dunuz kani siz!
Düşmediyse dumura;
Başındaki o us’un?
Al şu işi umura;
Felah bulsun namusun!
Varsa zerre haysiyet?
layık olma telin’e!
Düşün şu tür masiyet;
Ne geçirir eline?
Varsa kulun izan’ı;
Mecbur kalır imana.
Terk ederek kem zannı;
Dayar sırtı eman’a.
Abdullah Toroslu
14.10.2012-İzmir
Kayıt Tarihi : 14.10.2012 14:17:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!