Bir ramazan ayı ve güzelliklerini yolcu etmeye az bir zamanımız kaldı. Oruçlarımızı tuttuk gücümüz yettiğince, namazlarımızı kılmaya çalıştık, sadakalar verdik, zekatlarımızı, fitrelerimizi vermeye çalıştık, iyilikler sarsın istedik her tarafımızı...
Bilirsiniz sabır imtihanıdır mübarek ramazan. Sadece yemeden içmeden ve cinsellikten elini ayağını çekmek değildir kesinlikle... Sabırlı olmak, kulların size karşı aşırı davranışlarını hatta hakaretlerini bile yeri geldi mi olgunlukla karşılayabilmektir... ’’Dua müminin silahıdır.’’ derler. Bol bol dua ettik belki sevdiklerimize, tanıdıklarımıza lakin dünyanın bir çok yerinde Müslümanlar çeşitli zulümlere maruz bırakılıyorlar, onları da unutmayalım, dualarımıza onları da ekleyelim.
Bu gün Kudüs de, Suriye’de, Irak da, Filistin’de, Myanmar’da, Doğu Türkistan’da, Çeçenistan’da din kardeşlerimiz zulümler altında inim inim inliyorlar. Yüreklerinde Allah sevgisi, korkusu, kalplerinde iman, birer birer toprağa düşüyorlar. Uygar dediğimiz dünyanın ise sesi çıkmıyor, bir kaç cılız ses haricinde. Birleşmiş İlletler dediğimiz münafıklar teşkilatı ise her zaman olduğu gibi olayları seyretmekten öteye geçemiyor...
Eğer ki ramazanda tefekkür edip de kendinizi, davranışlarınızı birazcık da olsa düzeltebildiyseniz ne mutlu size... Ramazan da sizin için iyi gelen ne varsa ahlak ve dini açıdan, bunları ramazan sonrasında da devam ettirebiliyor musunuz, en önemli konu budur...
Adını mıh gibi aklımda tutuyorum
Büyüdükçe büyüyor gözlerin
Ben sana mecburum bilemezsin
İçimi seninle ısıtıyorum.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta