Onbeş Temmuz Destanı Şiiri - Aydın Yüksel

ONBEŞ TEMMUZ DESTANI

Yıl iki bin on altı Milletin zor senesi
Bir hüzünle bayrağa baktık on beş Temmuzda
Gördük ki yıkılacak ümmetin son kalesi
Milletçe gemileri yaktık on beş Temmuzda.

Ne kara benziyordu, ne yağmura bu sefer
Kir yağıyordu gökten, zehir içiyordu yer
Tükeninceye kadar dizlerimizdeki fer
Sokaklarda sel gibi aktık on beş Temmuz’da.

Kim demiş ki bu millet yıkılır bir savaşla
Kamyon, greyder, kepçe kaldırımdaki taşla
Ölümüne yürüdük o gece canla başla
Düşmanın boğazını sıktık on beş temmuzda.

Uysaldık belki amma koyun değildik elbet
Her urgana gelecek boyun değildik elbet
Evimizi yıkacak mayın değildik elbet
Sonunda sabra kalem çektik on beş Temmuzda.

Vatan uğruna geçtik ekmekten sudan aştan
Sokaklara döküldük çoluk çocuk her yaştan
Yedi düvele karşı amansız bir savaştan
Bir kez daha zaferle çıktık on beş Temmuz’da.

Gece minarelerden yükselen kutlu sesle
Bir yürüyüşe çıktık heyecanla, hevesle
Vurulup bir meydanda verilen son nefesle
Kurulan tezgahları yıktık on beş Temmuzda.

Tam iki yüz kırk dokuz şehidimizle birden
Hiç düşünmeden geçtik taşıdığımız serden
Şahadet müjdesiyle yükselip göğe yerden.
Boynumuza cenneti taktık on beş Temmuzda.

Garbın kürkünü giymiş o sahte ilahları
Yüzlerini kapatan taçları külahları
Göğsümüze dayanan en zorlu silahları
Çelik irademizle büktük on beş Temmuzda.

Tan yeri kızarırken düştü aynadan yüzler
Silindi memleketi kirleten bütün izler
Bedirden gelmiş gibi o an meydanda bizler
Harbe kurulu yayda oktuk on beş Temmuzda.

Koca koca dağları yıkan selmişcesine
Sanki Çanakkale’den çıkıp gelmişcesine
O gün her birimizi bine bölmüşcesine
Hiç olmadığı kadar çoktuk on beş Temmuzda.

Özünden düşman olup dost görünen binlerin
Bu kutsal topraklardan beslenen hainlerin
Gördükleri rüyada kurdukları inlerin
Kabus gibi üstüne çöktük on beş Temmuzda.

Param parça eyledik o kirli ellerini
Bir daha doğrultmasın diyerek bellerini
Çürük bir bina gibi yıkıp hayallerini
İstanbul köprüsünden döktük on beş Temmuzda.

Bütün zürriyetinden, oğlundan kızlarından
Adam zannettiğimiz batı domuzlarından
İhaneti görünce, tek tek omuzlarından
Verdiğimiz payeyi söktük on beş temmuzda.

Varsın hiç tükenmesin o iblisin hilesi
Bizlere ibadettir bu vatanın çilesi
Göğsümüzdeki iman yıkılmayan kalesi
Burçlarına bayrağı diktik on beş Temmuzda.

Aydın YÜKSEL -ANKARA
09.07.2017-Pazar-05.30