Onbeş 15 Temmuz Destanı

On beş temmuz gününün, karanlık gecesinde,
Bir avuç hain kopek, darbe düşüncesinde.
Namlular doğrultuldu, Aziz Türk Milletine,
Milyonlar koşuyordu, ölümün davetine.
Şehadet şerbetini, içmek isteyen gelsin,
Ey ölüm, sen bizlere hayattan da güzelsin.
Dedelerin yanında, evlatlar ve torunlar,
Yeniden cephelere koşan Osmanlı bunlar.
Nene Hatunlarımız, doldurdu meydanları,
Beklerdi kahramanlar, böyle zor zamanları.
Koştuk siper eyledik, göğsümüzü vatana,
Bu bizim borcumuzdur, can veren Yaradana.
Davamız ne siyaset, ne de parti davası,
Müslüman Türk Milleti, bu ümmetin duası.
Bir darbe değildir bu, Haçlılar savaşıyor,
Fatihler, Süleymanlar aramızda yaşıyor.
Ulubatlı Hasanlar, ellerinde bayraklar,
Tekbir ve ezanlarla inliyordu sokaklar.
Alperen dervişlerle oluştu yeni ordu,
Devşirme çetelerden kurtardı aziz yurdu.
İnananlar şehittir, nereden bilecekler,
İmanı olmayanlar, elbet geberecekler.
Sanmasın ki bu dünya, Türk’ün destanı bitti,
İkiyüz elli şehid destan yazarak gitti.