Mescid-i Aksa'nın Son Neferi

1
Ey! Yücelerin yücesi, Ulu Allah'ım...
Aciz bir kulun olarak senden dileğim,
Şehitlerden say tüm neferlerimizi.
Budur ancak emelim.

2
Zalimin zulmü kol gezerken fani dünyada...
Feryatlar figân olup yükselir arş-ı âlâ' ya...
İşte!
Yine, böyle bir zamanda,
Seslenir elli üç askerine Kolağası Mustafa.

"Yiğit evlatlarım! Mescid-i Aksa emanetimdir sizlere.
Sakın ola! Terk etmeyin onu iyi bakın kutsal emanete.
Dilleğim odur ki! Küffar postalı değmesin ilk mescidimize."

Aslanlarım!
Gözüm arkada kalmasın diye,
Yüce Allah'a emanet ettim sizleri de.

Elli üçü birden cevap verir:
"Emredersiniz kumandanım!
Emriniz baş üstüne!"

Bu söz üzerine,
Yıllar geçer bir biri üstüne..
Ve elli iki yiğit kavuşur Yaradanına onun izniyle.

Senelerce, “Vatan" hasretiyle,
Zemheriyi yaşamıştır, hep gönüller.
Dilde “Tekbir”.
Kalpte “İman”.
Gönülde “Vatan”.
Bir de…
Buram buram hasret kokan, Anadolu'dan türküler...

Son nefer ise...
Iğdırlı Onbaşı Hasan kalmıştır kutsal şehir Kudüs'de.
Bir ömür geçer fakat terk etmez nöbetini.Bir gün bile...

Adaletsizdir günler.

Acımasızdır seneler.

Dilde ise
Gene,
Buram buram hasret kokan o Anadolu'dan türküler...

Tüm bunlardan sonra ona kalan ise
Kıraç topraklar misali,
Kavrulmuş bir deri kalıntısı.
Ve üzerinde sayısız- saygısız çizgiler...

Bu minval üzerine...

Deli derler.
Meczup derler.
O ise aldırmaz hiç birine.
Sadece...
Vakur bir şekilde,
ufukları gözleyerek dimdik! Ayakta! Nöbetini bekler...
Çünkü o, gönlünde “VATAN” ,
kalbinde “İMAN”,
dilinde “TEKBİR” olan bir Türk neferidir.

Terk etmez asla, Mescid-i Aksa'yı verdiği söz üzerine.
Hem de son nefese...

3

Bak!
Sana sesleniyor,
Iğdırlı Onbaşı Hasan!

Evlât!
Nedir bu düştüğün yeis?
Nedir bu sen de ki gam?

Neden düşmüş omuzların?
Neden dik durmuyor kafan?

Öyle...
Bakıp durma afaka.
Arama boşuna kahraman.

Yapman gereken tek şey...

Al eline bir ayna.
Ve
Bak karşında durana.
İşte!
Aradığın kahraman duruyor karşında.

Zile 15.04.2019
Ali Orhan GÜNAYDIN