Önbaharlarım Var Benim Şiiri - Erol Semiz

utanıyorsam yapmadım.
yaptıklarımdan
hiç korkmadım.
yaşadıklarımla
şairlere ilham,
ressamlara
konu oldum
düşlere dalarak,
yıkılmaz şatolar kurdum.
hayallerimi toprağa gömme
düşüncelerim yok benim.

çiçek açan bir dalda
her aşk için
bir tomurcuk bulunur.
yüce bir amaca
ulaşmaya çalışanlar,
sıradan şeylere
akıl erdiremezler.
sevmek, üzülmek
aşkla özlemek
insanlık gibi yüce
amaçlarım var benim.

kadir kıymet bilene de
bilmeyene de
attığım adımlar çok benim.
insana özgü olan her şey,
benim yabancım değil.
göz göre göre
bilerek aldatıldım ama,
değer bilenlere değil,
vefasızlara aldanışım yok benim.

tohum taşıyan sürgünlerim
gökyüzünü bir uçtan bir uca çakan
şimşeklerim oldu benim.
patlamadan önce volkanlar
sakin ve sessizdir.
gelmeyin üstüme yoksa,
patlamaya hazır
volkanlarım var benim.

bir ilkbahar günü
kuşların ötüşüyle,
çıplak dallarda kabaran
tomurcuklarım var benim.
umutlarım
hiç tükenmedi daha.
bağlılık,
bütün silahlardan güçlüdür.
öldü, bitti, eskidi
dediğiniz inançlarıma
daha da çok bağlıyım.
silahlarınızdan da güçlü
inançlarım var benim.

başı göklerde dik,
karlı yüce dağların
ne fırtınaları ne karı
ne de baharları biter.
o yüce dağların,
gönül özüne girmiş,
yürek volkanlarım, yangınlarım
hiç tükenmeyen
önbaharlarım var benim.erol semiz