Can dolaşmasında kuytularda yanan kandiller,
gizil güçlere açar kendini, donuk, dokulara,
söylenmedikçe işlemiş, saklı öykülerimizi,
onaylayan, tekrar eden ışık hüzmelerine
kanmış, hıçkırıkların ahengi esnasında,
yükselen saf marifet, dökülür aramıza.
hepimiz bir ucundan tutsak ve bir kaya
duymaz, yarılıp bölünen suya sorarız,
başka daha, gider mi, ya sen, duran,
ne kadarı uygun sana.
Açılsa duyulurdu, ya da korkudan,
oysa sevgiyle aşan, kavuşurdu,
anlamadan.
03/02/2016
Gökhan OflazoğluKayıt Tarihi : 3.2.2016 23:10:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!