Bir harf var ki; yakar durur canımı...
Cümle alem uykulardayken
Ama ben, her sana uyandığım zaman.
Bir bardak su bile dile gelir,
Verdiğini kakar gibi sanki başıma
Sabah alacasında fısıldar, usulca der ki:
Yan o harfle
Yan!
Yan!
Yan!
İşte, o an atılmıştır
Onaltıncı çentikde, çizik dolu gönlüme.
Tek bir harfin işgalindeyken odam
Küser bana
Üzülür
Düşer peşime bütün alfabe.
Ne diyeyeyim bu saatte ben sana?
Ey! bardaklara ses olup,
Baş harfiyle gece gece can yakan
Eğilmemiş başakların olgun yarısı!
Ne diyeyim sabaha karşı ben sana?
Bir rüya aralığı hariç
Görüp görmediğim
Henüz doğmamış umudumun anası!
Bölünecek uykuları uyumamak mı lazım?
Bilemedim ki?
Ya da;
Bu geceden tezi yok
Bir daha sana uyanmamak mı?
Kayıt Tarihi : 2.4.2012 15:09:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!