G...
2015' te güzel bir karım vardı deli gibi sevdiğim,
güzel üç çocuğum (kızım) vardı...
evim vardı, arabam vardı.
Kısaca her şeyim vardı. Sobam her gün yanardı.
...
Sonra herşeyimi aldınız benden. Bozulmaya başlayan sağlığım vardı. İhtimal daha da bozulacaktı. Bir ceketimle gönderdiniz beni. Beni gönderdiğiniz de ne anam vardı ne babam vardı. Benim daha düne kadar her şeyim varken artık hiçbir şeyim kalmamıştı.
Yine de yıkılmadım.
Yine de sabrettim.
Yine de kalktım ayağa.
Bu ne ilk düşmemdi ne son düşmem olacaktı muhtemelen.
...
Benim hep haysiyetim, şerefim, onurum yerinde durdu. Bi onlar için yaşadım. Boyun bükmedim, eğilmedim.
2019'da.
Yine yoksunuz.
Belki kiradayım, evim yok, arabam yok. Ve hala bunları değil ama seni ve kızlarımı kazanma mücadelesi veriyorum. Yoruldum gülüm yoruldum.
13.05.2019
Kayıt Tarihi : 13.5.2019 14:42:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![İbrahim Arslan](https://www.antoloji.com/i/siir/2019/05/13/ona-ilk-ve-son-mektup.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!